مقایسه ی دو مقوله کسب و کار اجتماعی و اقتصاد فرهنگ که ارتکاذات ذهنی و مصادیق عینی مشابه و بعضا مشترکی هم باهم دارند ، و البته دارای فرق هایی نیز هستند ، از جهاتی کار گشاست.
هر دو به نوعی از لوازم پایدارسازی جوامع و پیشرفت های تمدنی و از منطق های توسعه انسانی است .
نگاه به اقتصاد فرهنگ عمدتا ایجابی درجهت گسترش مصنوعات هنری و محصولات فرهنگی است از جمله اینکه موضوعاتی مانند حقوق و دستمزد و کپی رایت و مسائل مشابه در آن بحث میشود .
نگاه به کسب و کار اجتماعی عمدتا سلبی بوده و در جهت کاهش آسیب ها(اعم از اجتماعی و محیط زیستی و… ) است و نهایتا به پیشگیری می انجامد در نتیجه حاصل تجربیات معمولا نابهنجار قبلی است .
کسب و کار اجتماعی از دل دو مسیر توسعه یافته : یکی فضای کسب و کار و مسئولیت اجتماعی و بهسازی اجتماعی کسب و کار و پیشگیری و جبران آسیب های ناشی از صرفه های اقتصادی(از جمله پسماند و مصرف طبیعت و روابط اجتماعی و …)
اقتصاد فرهنگ از خود مسئله فرهنگ و برای توسعه آن متولد شده . از مسائل عارضی فرهنگ و فرع بر آن است .
فایده اقتصاد فرهنگ برای توسعه از نوعی است که با فایده کسب و کار اجتماعی متفاوت است . اولی به واسطه مصرف محصولات فرهنگ و احیانا صادرات آن به دیگر مناطق و تولید ارزش و… به توسعه(منطقه) کمک میکند . اما کسب و کار اجتماعی با ایجاد سرمایه اجتماعی(انسجام و همیاری و مانند آن) و همچنین کاهش عوارض و… به مسیر توسعه یاری میرساند .
شاید به واسطه نوآوری و ارتباط با مردم و اجتماع هر دو زیر چتر مفهوم صنایع خلاق بگنجند . در نتیجه هر دو بواسطه خلق و ارائه و گسترش مفاهیم انسانی و اخلاقی در تمدن(تمدن‌سازی) و توسعه / پیشرفت جایگاه اساسی دارند .
هر دو از مسائل عمومی هستند و باید از یارانه ها و منابع عمومی بهره مند باشند . سهمی از نیرو های هر دو را داوطلبی تشکیل میدهد .
نتیجه
اما بالاخره ، ایجاد و توسعه کسب و کار های فرهنگ بنیان از از حوزه های هنری گرفته مانند تاتر و صنایع دستی و سایر آثار هنری گرفته تا حوزه های ترویجی و اخلاقی که در کشور ما عنوان فرهنگی به خودش گرفته ، به خصوص در مناطق کمترتوسعه یافته/کم‌برخوردار از مصادیق کسب و کار اجتماعی است چرا که از طرفی عامل پیشگیری از بسیاری از آسیب ها و حتی جلو گیری از آسیب های بالفعل و هم از جهاتی از معیار های توسعه انسانی و بهبود کیفیت زندگی است .
مصادیق
در یکی از نمونه های اجتماعی در یک منطقه مورد بررسی ، کنشگران برای کنترل آسیب های اجتماعی از نوع بزه(دزدی ، نزاع ، اقدامات غیر قانونی وسیع و …) مسئله اصلی را هویت اجتماعی تشخیص دادند. در گام اقدام احداث موزه مردم شناسی و جذب بازدید کننده برای احیای هویت مردمی در منطقه تدارک دیده شد . البته تاثیرات اجتماعی آن در نسبت با آسیب ها و… شایسته بررسی است در اینجا صرفا مقصود نوع ارتباط قابل تصویر بین این دومقوله بود.
14%
